Pakhuis de Zwijger werd gebouwd in 1933 naar een ontwerp van architect J. de Bie Leuveling Tjeenk en constructeur K. Bakker. Het gebouw is een voorbeeld van zakelijk expressionistisch bouwen. Bijzonder is de betonnen draagconstructie bestaand uit paddestoelkolommen en de aan twee zijden forse uitkraging boven de fundering. Het pand werd oorspronkelijk gebruikt als koelhuis voor bederfelijke producten. Dwars door het gebouw is later een verkeersweg met aansluiting op een brug gerealiseerd.
Renovatie
In 2006 is Pakhuis de Zwijger gerenoveerd tot een gebouw voor de creatieve industrie met hoogwaardige technologische faciliteiten waarin wordt gecreëerd, geproduceerd en waar publieke activiteiten en programma's plaatsvinden. De maximale capaciteit is 800 personen. Het pakhuis beschikt over een grote zaal, twee kleine zalen, foyers, mediabroedplaatsen, studio's, kantoren en een café/restaurant. Cultuurfabriek, Waag Society, Media Guild, Salto Omroep Amsterdam en het Amsterdams Fonds voor de Kunst huizen in De Zwijger.
Klimaatbeheersing en geluidsisolatie
Bij de renovatie is onder andere geadviseerd over klimaatbeheersing. Zo is er gekeken naar na-isolatie in relatie tot de risico’s op condensvorming en de situatie van de koudebruggen van de betonnen kolommen en kolomkoppen in de gevels. De inpassing van de nieuwe bijzondere functies en de voorzieningen voor een duurzame klimaatbeheersing zijn opgezet met respect voor het monument. Theaterzaal en studio’s zijn uitgevoerd als doos-in-doos-constructies om de benodigde geluidisolatie te realiseren. Hierbij is nadrukkelijk rekening gehouden met de monumentale randvoorwaarden. Tevens zijn maatregelen geadviseerd met betrekking tot reductie van trillingen vanaf de door het gebouw lopende verkeersbrug zodat er geen verstoring in theater en studio’s optreedt. Wat betreft het omgevingsgeluid vanaf de Oostelijke Handelskade en het spoor zijn geluidisolerende maatregelen ingepast.