Ruimteakoestisch modelleren kan in de praktijk grofweg op 3 manieren, van globaal (statistisch, energiebalans) naar medium (geometrische benadering) tot zo waarheidsgetrouw mogelijk, inclusief het golf-karakter van geluid. Aan de hand van het project Kulturpalast Dresden laten we zien hoe wij gebruik maken van de verschillende niveaus van modellering.
Een model is een informatieve representatie van een object, persoon of systeem
Een model is in wetenschappelijke zin altijd bedoeld om de werkelijkheid zo veel mogelijk na te bootsen om te kunnen voorspellen hoe de werkelijkheid zal uitpakken na het nemen en uitvoeren van een aantal beslissingen. Dat geldt ook voor ruimteakoestiek. Het stellen van geschikte ruimteakoestische eisen voor een specifieke ruimte is een uitdaging op zich. Het zal evident zijn dat de doelstelling niet uit het model rolt. Toch is het handig om de doelstelling vast te leggen vóór iemand aanvangt met het modelleren, al is het maar om te voorkomen dat de doelstelling niet
(mede) gevormd wordt door de uitkomsten van het model.
Lees hier het gehele artikel van collega's Margriet Lautenbach en Martijn Vercammen