Door ontwikkelingen in ontwerp-, materiaal- en fabricagetechnieken komen in nieuwe gebouwen steeds vaker gekromde vlakken voor, die het geluid kunnen focusseren. Focussering kan plaatselijk leiden tot onder meer zeer hoge geluidniveaus, kleuring of een echo. Geluidconcentratie is het onderwerp van een studie waarop Martijn Vercammen van Peutz op 3 april 2012 hoopt te promoveren.
Op 3 april promoveert Martijn Vercammen bij de faculteit Bouwkunde van de Technische Universiteit in Eindhoven op het proefschrift "Geluidconcentratie veroorzaakt door gekromde oppervlakken".
Het Muziekgebouw aan ‘t IJ (de opvolger van Muziekcentrum de IJsbreker) heeft als muziekcomplex voor hedendaagse muziek (waaronder ensembles, orkest, koren, dans, muziektheater) twee zalen: een concertzaal met ca. 750 stoelen en een kleine foyerzaal (ca. 125 stoelen). Het BIMHUIS maakt onderdeel uit van het Muziekgebouw aan 't IJ en heeft als centrum voor jazz en improvisatiemuziek een zaal met 200 zit- en 200 staanplaatsen. De podiumachterwand van glas met uitzicht over de stad vormt het decor van menig televisieprogramma.
Zeniths zijn bekende locaties voor muziekconcerten. Peutz volgde de evolutie van de eerste Zeniths in Parijs tot de meest recente in Dijon, Nantes, Saint Etienne en La Reunion. Het ontwerp van de interne akoestiek in de grote ruimten en het geluid naar de omgeving waren belangrijke onderwerpen om te onderzoeken.
Sinds het einde van de 19e eeuw is de Olympia één van de bekendste concertzalen in Frankrijk. De geluidisolatie ten opzichte van de omgeving van de nieuwe faciliteit, de zaal en de diverse bijgebouwen is verbeterd. Daarbij zijn tevens de trillingen ten gevolge van de nabijgelegen ondergrondse spoorlijn gereduceerd. De akoestiek van de ruimte werd behouden aangezien het doel was om het specifieke karakter van de oude Olympia te bewaren. De zaal en de toneeltoren zijn gebouwd als een doos-in-doos-constructie om de interne geluidisolatie te verbeteren.
IRCAM is een onderzoeks- en coördinatiecentrum voor akoestiek en muziek in Parijs. "Espace de Projection" is een perfect voorbeeld van een zaal met variabele akoestiek. De wanden en het plafond van deze zaal bestaan uit roterende elementen met oppervlakken die het geluid hetzij absorberen, reflecteren of verstrooien. Het volume en de vorm van de zaal kunnen worden aangepast door de hoogte van de drie aparte plafonddelen te variëren.
Deze conferentie- en multifunctionele zaal bevat zaal 3000 zitplaatsen en is deel van het ‘International City of Lyon project’. Het is gelegen tussen het "Parc de la ê Tête d'Or" en de rivier de Rhône. Peutz was betrokken bij de akoestiek van de verschillende gebouwen van dit centrum, zoals hotels, kantoren, congrescentrum, woningen, bioscopen en museum voor hedendaagse kunst. Het ziet eruit als een Romeins amfitheater en is ook gebouwd op de plaats van het voormalige Romeinse amfitheater.
De Tonhalle in Düsseldorf is als concertzaal gebouwd in 1978 en genoemd naar de voor zijn akoestiek geroemde concertzaal die in de tweede wereldoorlog verwoest is. De zaal is gebouwd in de Rheinhalle, een voormalig planetarium uit 1928. De zeer specifieke koepelvorm bleek een belangrijke akoestische beperking. De zaal was berucht vanwege zijn "klopgeest", een sterke echo. In verband met brandveiligheid en asbestproblematiek moest de zaal gerenoveerd worden. Bij deze renovatie moest ook het akoestisch probleem opgelost worden.
Het geluidniveau in een ruimte wordt bepaald door de geluidbron en door reflecties tegen de wanden, vloer en plafond. Soms zijn deze reflecties gewenst, bijvoorbeeld om over een grotere afstand een voldoende spraakverstaanbaarheid te realiseren, soms zijn deze reflecties ongewenst omdat hierdoor een hinderlijk hoog geluidniveau ontstaat of de privacy wordt verstoord. Afhankelijk van het gebruik van de ruimte worden adviezen gegeven om een voor die ruimte geschikte ruimteakoestiek te realiseren.